Męskość nie zyskuje się automatycznie tylko dlatego, że zapaliło się papierosa, albo dlatego, że założyło się krawat. Nie stajemy się automatycznie mężczyznami wraz ze zmianą pampersów na spodnie i zmianę chłopięcej bielizny na bokserki.

To właśnie starsi mężczyźni wprowadzają młodszych mężczyzn w „pradawny świat” mitów i baśni w świat wzorców męskości przejawiający się przez archetypy męskości znane od początków świata i przekazywanych z pokolenia na pokolenia poprzez opowieści baśnie i mity.

W wielu ludach pierwotnych nadal obowiązuje podział na starszyznę plemienną mężczyzn, która to poprzez rytuały, zwyczaje i inicjacje wprowadza młodych mężczyzn w dorosłość.

Doskonałym przykładem jest afrykańskie plemię Kikuyu, w którym to gdy chłopiec osiąga odpowiedni wiek, chłopiec zostaje oddalony od swej matki i wioski. Tam odbywa się rytuał wprowadzający do świata mężczyzn młodego człowieka. Rytuał jedności krwi prowadzi starszyzna mężczyzn.

Rytuał ten pokazuje i uczy, że nie tylko matka karmi, ale mężczyzna karmi i jednocześnie chroni życie. Symboliczny rytualny nóż uczy, że nóż służy też do różnych innych celów. Służy on zarówno do ochrony domostwa, plemienia, rodzin, życia ale też do przygotowywania pokarmów i jednoczenia się w braterstwie więzi a szczególnie braterstwie więzi krwi.

Jest to bardzo cenna lekcja życia dla młodego chłopca, który dotychczas postrzegał życie, że matka jest jedyną żywicielką rodziny. Od tego momentu, kiedy czuje przynależność do grona innych mężczyzn, uświadamia sobie, że pokarm pochodzi od mężczyzn i że rola mężczyzn w rodzinie jest bardzo istotna tak samo jak rola mężczyzn w społeczeństwie.

Starszyzna uczy mężczyzn mitów, baśni i pieśni ucieleśniających specyfikę męskich wartości.

Dzięki tej drodze młody człowiek już nie tylko postrzega wartości świata mężczyzn z własnym ojcem, ale łączy się ze światem mężczyzn w jedności z innymi mężczyznami z którymi nie tylko rywalizuje (choć rywalizacja) jest wpisana w męski świat ale czuje solidarność, jedność i przynależność.

Należy podkreślić, że wtajemniczenie do męskiego świata mogą dokonać jedynie mężczyźni, tak samo jak do świata kobiet wtajemniczenie mogą dokonać jedynie kobiety.

W prawdzie kobieta może przemienić zarodek noworodka w chłopca, ale przemianę chłopca w mężczyznę mogą dokonać jedynie sami mężczyźni.

Niestety skutkuje też to dalej w życiu społecznym i przede wszystkim w relacjach w jakich młodzi mężczyźni wchodzą.

Dokonując inicjacji starszyzna daje chłopcom – młodym mężczyzną pewność siebie, która pozwala im dostrzec własne prawdziwe oblicze czy istotę męskości.

Kobieta niezależnie od swojej siły pozostaje w swej kobiecej delikatności. Młody mężczyzna w trakcie wychowywania, potrzebuje skonfrontować się z mocą męskości i jest to możliwe jedynie w kontakcie z innymi mężczyznami.

Chłopiec w wieku dwunastu lat, potrzebuje spędzać więcej czasu z mężczyznami.

Niezależnie co o nas sądzą kobiety, nasze zdolności wychowawcze, mogą pozostawać uśpione, ale mamy do nich dostęp poprzez system rodowy z którego pochodzimy.

Oznacza to, że kiedy mężczyzna zajmuje się swym synem mając dostęp do rodowych wypracowanych zdolności wychowawczych jest w stanie zapewnić wszystko co potrzebuje jego syn czy inny chłopiec, jednocześnie czas spędzania chłopców z ich ojcami daje możliwość wysycenia komórek męskością i wzorcami związanymi z męskim światem.

Czasami da się zaobserwować, że silna więź synusiów z mamusiami skutkuje wręcz nieświadomą zmową przeciwko wychowawczej ważnej roli ojców mężczyzn.

Kobieta sama może dokonać zerwania tej więzi matki z synem i umożliwić rozwój chłopca w mężczyznę w taki sposób, że chłopiec jest zmuszony odejść od matki do „dzikusa” dokładnie tak jak miało to miejsce w historii o ŻELAZNYM JANIE”, ponieważ nie ma już innego wyboru.

Bardzo często ciało samo mające swoją świadomość i mądrość, powoduje reakcje na tyle wyraźne, że relacja mamy z chłopcem ulega samoistnie zmianie.

Zwykle ma to miejsce w życiu chłopców w wieku około 12 lat.

Faktem jest niezależnie od miejsca na świecie, że chłopcy, wyrośnięci synowie niestosownie zachowują się wobec swoich matek. Ma to wiele wspólnego z tym, że starsi mężczyźni nie na czas świadomie rozerwali więzi matek z synami i nie nastąpiło w porę odłączenie chłopców od świata kobiet.

Młodzi chłopcy poprzez takie nieświadome zachowanie próbują wyzwolić się z więzi łączących ich z matkami – ich kazirodczej więzi miłości synów z matkami oraz zachowań, przekonań i emocji oddzielających ich od świata mężczyzn.

Zerwanie więzi z matkami jest niezbędne, ale często nie wydarza się, ponieważ to starsi mężczyźni nie czynią swojej powinności.

Dzieje się to z powodu nieświadomości realizacji ważnej roli wychowawczej mężczyzn ale często też w wyniku strachu przed własną siłą a właściwie mocą samych mężczyzn jaką posiadają.

Bycie we własnej mocy związana jest też odpowiedzialnością.

Jak jest z odpowiedzialnością? Tak to dobre pytania – często boimy się odpowiedzialności bo ona kojarzy się nam z karą, a kary każdy woli i stara się unikać.

Niestety obecne czasy, nieobecnych, zapracowanych obojga rodziców, licznych wyjazdów służbowych nie sprzyjają wychowywaniu dzieci w tym wychowywaniu w męskości mężczyzn.

Do tego dochodzi sfeminizowany świat edukacji.

Greckie wartości świata mężczyzn, podkreślały i doceniały męską energię i autorytet zwierzchności.

Owa energia związana z Zeusem doceniała inteligencję, dobre zdrowie, zdolności do współczucia, życzliwość, zdecydowanie, dar wielkodusznego przewodzenia.

Energia Zeusowa to jednocześnie autorytet widzący jako wartość dobro ogólne.

Bardzo dobry przykład męskości z którą związana jest wartość widzenia i stawiania dobra ogółu jako nadrzędną wartość spotykamy u Indian Seneka.

Wódz Indian Seneka wybierany jest przez kobiety, sam nic nie posiada a przyjmuje on władzę w imię dobra społecznego.

Niestety obecne czasy „Młodych Gniewnych Wilków” nie poszanowania męskości kiedy lansowana jest w mediach, w filmach wyższość kobiecości nad męskością, nie wpływa pozytywnie na odbudowę świata wartości męskości.

Młody mężczyzna otaczając się niewłaściwymi przykładami z czasem staje się oziębły ale też wewnętrznie osamotniony.

Z czasem odkrywa, że brakuje mu kontaktu z innymi mężczyznami – co wiąże się bezpośrednio z brakiem kontaktu ze swoim ojcem.

Mężczyzna bardzo często chciałby mieć dobry kontakt z innymi mężczyznami, ale bojąc się własnej mocy, nie znając jej być może nawet wcale, woli otaczać się światem kobiet niż wiązać relacje ze światem mężczyzn.

Nie tłumaczy niczego stwierdzenie faktu, że nikt nas mężczyzn tego nie nauczył a przynajmniej nie nauczyły nas tego kobiety.

Jung zwrócił uwagę na to, że kiedy to matka wprowadza syna w świat uczuć, uczy się on jedynie kobiecej postawy wobec męskości i przyjmuje kobiecy pogląd na swojego ojca ale i też na swoją własną męskość.

Młody mężczyzna może być nawet zafascynowany wrażliwością męską, ale jednocześnie nauczony tylko przez kobiety swojej męskości, może się po prostu jej obawiać.

Szczególnie kiedy wszędzie słyszy o tym, że coś jest niemęskie. Że faceci nie płaczą, że faceci nie wyrażają uczuć bo to jest …. itd.

Do tego dochodzi przerażający strach że się zostanie posądzony o nieheteroseksualną orientację.

Alienacja niemęskich młodych mężczyzn sama w sobie powoduje strach.

Niestety albo stety ojcowie rywalizując z kobietami w wychowywaniu dzieci też nie są w stanie nauczyć życia obiektywnie swoich synów czy córki.

Mężczyzna w wieku około i po czterdziestce zaczyna naturalnie zwracać się bardziej w stronę swego ojca.

Pragnie mieć większy kontakt z ojcem i zbliżyć się by poznać go a szczególnie aby poznać go jako mężczyznę. Proces ten powstaje naturalnie i jest podyktowany zegarem biologicznym.

Mężczyzna zaczyna więc zadawać sobie pytania o prawdziwą naturę swojego ojca czyli jednocześnie o prawdziwą naturę swojej męskości – siebie samego jako mężczyznę.

ciąg dalszy nastąpi niebawem