Bardzo ciekawym zagadnieniem związanym z męskością jest przeciwstawianie się temu, aby nie być postrzeganym jako mężczyzna o cechach kobiecych. Jednocześnie ze stwierdzeniem, że coś jest niemęskie, jest sklejenie tego zagadnienia z tematem orientacji seksualnej nieheteronormatywnej. Pojawia się wręcz „strach” mężczyzn, że zostaną posądzeni o bycie gejami. Mężczyźni od najmniejszych lat są wychowywani głównie przez kobiety w tym głównie babcie, nianie, opiekunki, bardzo często w „nurcie religijnym” w unikaniu zachowań, zainteresowań i cech powszechnie uznawanych i związanych z kobiecością. Nawet muzyka wskazuje jak chłopiec, mężczyzna ma się zachowywać w pewien sposób – przykład grup muzycznych czy samych utworów. „Chłopaki nie płaczą” czy „Facet to świnia” „Gdzie Ci mężczyźni”.

Z jednej strony są oczekiwania heroicznych, silnych mężczyzn, wspaniałych chłopów przepełnionych testosteronem z godnością i honorem, prawdziwych silnych zdobywców przepełnionych wielkodusznością i jednocześnie szlacheckością. Z drugiej strony są oczekiwania kobiet wzdychających do mężczyzn wrażliwych, empatycznych, czujących, mających kontakt z tą kobiecością w sobie. Romantycznych, delikatnych mających silne ramiona a jednocześnie ciepłych misiów.

Nic dziwnego. że współczesny chłopiec, młodzieniec, mężczyzna wychowany głównie przez swoje babcie ciocie nianie i opiekunki, nie mający wzorców męskich, wychowany przez nieobecnych ojców, a w obecnych czasach przez zbyt zajętych rodziców w tym zapracowanych i zaganianych i zbyt zajętych ojców, sam nie wie co oznacza męskość i co to tak naprawdę oznacza bycia mężczyzną. Dochodzi do tego temat „morderczych” mam które nie tylko „wykastrowały swoich partnerów, ale jednocześnie profilaktycznie wychowują swoich chłopców na „kastratów” pozbawionych jakości wzorców męskości.

Mężczyzna od wczesnego dzieciństwa uczony jest jak unikać zachowań i wzorców wiążących się z kobiecością. Dotyczy to też zainteresowań ściśle przypisanych kobietom. Do tego zagadnienia należy: okazywanie uczuć, przejaw wrażliwości, obnażanie zainteresowań seksualnych mężczyzn czy wykonywanie zawodów uznanych powszechnie za kobiece – nie męskie. Dochodzi do tego presja wywierana na mężczyzn co do kariery zawodowej, zarabiania, utrzymywania rodziny, kariera zawodowa czy społeczna związana też z rangą.

Mężczyzna ma się przejawiać chłodem, dystansem, opanowaniem, nawet gdy spotka się z ciężkimi życiowymi sytuacjami. Pojawia się też społeczne przyzwolenie na agresywność i przemoc w połączeniu z gotowością do przygód i ryzyka fizycznego w sytuacjach ostatecznych.

Mężczyzna w zależności od postawy spotyka się z aprobatą i uznaniem albo z odrzuceniem i brakiem poszanowania swojej męskości, co bardzo mocno „bijąc w jego męskość” wpływa na poczcie własnej wartości, zdrowie i relacje.

Męskość jest kształtowana od najwcześniejszych momentów dzieciństwa, kiedy to małe dziecko w odróżnieniu od dziewczynek jest już kreowane: poprzez ubiór, zachowanie , uczesanie, zezwolenie na to jak się zachowuje albo dezaprobata danego zachowania.

W trakcie procesu wychowawczego wpajana jest matryca standardów przypisanych kulturowo, a nawet narodowo społeczno- kulturowo faktycznego przypisania do świata mężczyzn.

Proces wychowawczy jest wpajany w domu, przedszkolu, szkole, grupach sportowych, wojsku, pracy ale też w religii.

Jednocześnie kodeks ten przejawiany w różnych momentach życia, wpajany i powielany pokoleniowo w czasie, generuje powtarzaniem solidarności i więzi. System takich „ustalonych zachowań, ma bardzo duży wpływ na to jak mężczyzna się zachowuje i jaki typ zachowań jest akceptowalny: np. Palenie, picie alkoholu, wyrażanie wulgarności, brutalności. Kobiety mają swój bardzo duży udział w kształtowanie się wzorców męskości. Mężczyzna będąc młodym chłopcem za wszelką cenę ukrywa swoją niepewność jako mężczyzny. Z czasem dochodzi manipulacja tą niepewnością, co jest utożsamiane z męskością, a co nie.

Manipulacja wynikająca z udowadniania bycia mężczyzną z naciskiem na bycie prawdziwym. Co ciekawego kobiety nie muszą udowadniać swojej kobiecości i autentyczności bycia kobietą – tą prawdziwą. Tutaj kobiecość sklejona jest z pięknem.

Natomiast względem mężczyzn pojawia się społeczne oczekiwanie udowadniania czegokolwiek co wskazuje na to, że mężczyzna jest autentyczny prawdziwy.

Manipulacja ta, jest sama w sobie bardzo silnym narzędziem mordu na poziomie nieświadomym. Dla mężczyzny już sam fakt, że musi udowadniać cokolwiek komuś, jest już bardzo obciążające i ciężkie do zniesienia. Pojawiają się zwątpienia, frustracja, strach.

Wraz z rozwojem psychologii i terapii, pojawia się coraz więcej świadomości zrozumienia mężczyzn i procesów rozwoju mężczyzny. Nie wystarczają już same założenia, aby odgrywać tylko rolę i to co jest akceptowane i przypisanie roli mężczyzny w rodzinie czy społeczności.

Stereotypowe postrzeganie roli jest już samo w sobie nie wystarczające. Przykładowe agresywne, powściągliwe zachowanie będące przejawem rywalizacji są już niewystarczające, a jednocześnie cechy te są przeciwstawne cechom ściśle przypisanym kobietom jak wrażliwość, opiekuńczość, lojalność, zależność.

Dualizm ten związany z tożsamością mężczyzn jest powiązany z wypieraniem w mężczyznach cech i zachowań ściśle przypisanych kobietom i jest związany ze zjawiskami takimi jak nieobecność ojców, ich bierność wręcz nijakość, zaborczość i dominacja a wręcz „morderczość” matek, babć, cioć i w ogóle zjawisko feminizacji systemu szkolnictwa i przedszkoli.. Takie nagminne zajmowanie się tematem męskości i wręcz demonizowanie męskości związane z udowadnianiem innym męskości skutkuje powszechnością przemocy, ryzykowanie zdrowia i swojego bezpieczeństwa a wręcz wrogości wobec „niemęskości” – przejawem kobiecości i samych kobiet, a sięgając dalej jeszcze homoseksualności mężczyzn.

Na szczęście model ten wypracowanych w moich czasach urodzenia, lat 70-80 powoli ustępuje pola innym wzorcom. Coraz bardziej powszechne staje się już niepatrzenie na kobiecość i męskość jako dwa przeciwstawne bieguny, a zmiana następuje w kierunku dwóch przenikających i współgrających jakości tej samej osoby.

Takie podejście uznaje kobiecą część mężczyzny, co nie wyklucza współgrania ze sobą na przykład siły i delikatności, a jednocześnie ambicji zawodowych i umiejętności wyrażania swoich uczuć.

Tu pojawia się nie tylko społeczne przyzwolenie, ale wręcz zachęta do jednoczesnego budowania i rozwijania w sobie cech kobiecych jak i męskich.

Proces ten nie wyklucza natomiast, a wręcz umacnia tożsamość płciową. Mężczyzna powinien być dynamiczny, ambitny, agresywny, odważny, dominujący, ale też wrażliwy, subtelny, uczuciowy itd. Nie jest to łatwe do sprostania dla mężczyzn.

Kobiety też mają niełatwą role w obecnych czasach szczególnie, gdy ulegają nadmiernie pokusie przejmowania męskich wzorców. Robi się lżej, gdy znikają te wewnętrzne napięcia i konflikty a jednocześnie pomylenia. Aby to też wybrzmiało współczesnych mężczyzn ukształtowały poglądy kobiet wychowujących mężczyzn, ale i sami mężczyźni mający trend do bycia „świętszymi od przysłowiowego papieża” i będących w niewoli i tyranii własnych przekonań i procesów myślowych. Należy być świadomym, że te naruszenia są zarówno ze strony samych mężczyzn jak i ze strony kobiet.

Należy podkreślić, że każdy ma swój wpływ na swoje życie, za które ma swoją odpowiedzialność, jak i emocje do przeżycia. Należy dać lekkość wyborów mężczyźnie, który sam w sobie dokonuje wyboru udowadniania czegoś co nie musi być udowadniane. Pomylenie siły z demonstrowaniem męskości za konieczność. Samo dokonywanie udowadniania czegokolwiek pozbawiane jest samo w sobie sensu, a jednocześnie odbiera moc.

Warto w tym miejscu jednak podkreślić co jest związane z męskością:

– wyznaczanie granic

-oddech i klatka piersiowa

– ruch i działanie

– energetyka i przestrzeń

– stawianie się do odpowiedzialności

– przyswajanie

– karmienie i ochrona życia

– zachęcanie do zmian

– gniew i wyrażanie się

– wyrażanie złości, żal i poczucie żalu

– miłość, szacunek, godność

– moc

– sprawczość

– punktualność

– pieniądze, obfitość, działanie

– chronienie ale i przeżywanie

– rywalizacja

– pomysłowość na życie.

Te i podobne tematy przybliżam na moich warsztatach. Serdecznie zapraszam. Przyjdź i porozmawiajmy

Tomasz Krakowiak

Terapeuta Ustawień Systemowych

796 979 888